Pontevedra é a segunda gran cidade galega que menos contratos de alugueres asinou no que vai de ano, segundo o Observatorio Galego da Vivenda. Ata o pasado mes de abril, unicamente en Ferrol formalizáronse menos compromisos de arrendamento que na Boa Vila.
Con todo, a capital do Lérez é a terceira cidade de Galicia, logo da Coruña e Vigo, onde os prezos das súas vivendas en aluguer son maiores. E talvez esta presión económica sexa a que explique o baixo ritmo de alugueres na cidade, xunto coa escasa oferta.
O observatorio habilitado polo Instituto Galego de Vivenda e Solo ten rexistrados ata o pasado mes de abril un total de 1.174 contratos de aluguer novos en Pontevedra. No mesmo prazo de tempo, o prezo medio destas operacións foi de 539,7 euros ao mes.
O municipio máis activo nestes trámites está a ser A Coruña, onde entre xaneiro e abril deste ano subscribíronse 6.074, contratos de arrendamento. O ritmo na cidade departamental é lixeiramente maior que en Vigo, onde no mesmo período de tempo subscribíronse 5.590 cartas de compromiso.
A terceira cidade máis activa de Galicia é por agora Santiago, cun total de 3.085 compromisos de arrendamento formalizados, e despois Ourense, onde ata o pasado abril había 2.005 contratos novos rexistrados.
Lugo tamén supera a cadencia pontevedresa nos alugueres, con 1.762 apalabrados nos catro primeiros meses deste ano. Con menor ritmo que Pontevedra só aparece na estatística o Concello
E polo que se refire aos prezos, A Coruña volve liderar o ranking galego, cunha media de 575,9 euros ao mes por operación. En Vigo un arrendamento tipo vaise ata os 561,3 euros, mentres Pontevedra móvese na citada contorna dos 539,7.
Aos prezos da Boa Vila séguenlle os de Santiago, onde arrendar un piso está nunha media de 519 euros. O resto das grandes cidades da comunidade autónoma móvense entre os 401 euros do aluguer medio ferrolán, ata os 445 de Ourense, pasando polos 432 de Lugo.
As inmobiliarias locais tamén advirten esta retardación do mercado tras unha explosión de prezos xeneralizada que está a ser especialmente acusada nas grandes cidades e tamén nos municipios cunha oferta máis limitada fronte a unha demanda crecente no mercado.
De feito, os profesionais do sector apuntan cara a un "desprazamento" das preferencias dos usuarios, que se ven expulsados fóra do centro urbano, ou incluso buscando alternativas en municipios da contorna, por culpa da escalada nos prezos das vivendas dispoñibles no centro urbano, sobre todo en determinadas zonas cunha maior presión na preferencia dos buscadores.
Os informes sectoriais proban que alugar unha vivenda é máis caro que nunca en España, onde ademais desde 2006 (última gran burbulla inmobiliaria) non se rexistraban subidas de prezos tan abruptas.
Aínda que segundo os expertos o mercado tenderá a "moderarse", o panorama actual está "quente" debido á intensidade na demanda dos últimos dous anos, xusto despois do confinamento da pandemia. A presión dos tipos de interese e este tirón dos prezos dificultan as compras, pero tamén leva a mínimos a oferta de aluguer, que se encarece sen remedio aparente e estampa contra un muro de prezos aos mozos que buscan a súa emancipación. De acordo coa Radiografía do mercado da vivenda 2022-2023, presentada por Fotocasa, a demanda "experimenta unha moderada contracción, debido ao endurecemento do acceso ao financiamento". No entanto, este movemento "non parece suficiente para equilibrar os prezos".
