A pesar dos mini jobs, a temporalidade e a precariedade dos contratos, as mobilizacións caeron un 27,3% no último ano. Das 1.156 manifestacións celebradas en 2018 pasouse a 840, incluíndo no lote todo tipo de concentracións, protestas e agrupamientos, tanto as comunicadas como as organizadas a última hora.
Segundo a información achegada pola Subdelegación do Goberno, o número de asistentes descendeu aínda en maior proporción. ¿Por que? é a pregunta do millón, para as que as forzas sindicais arroxan respostas dispares.
Para o secretario intercomarcal de UXT en Pontevedra, Arousa e Deza, Ramón Vidal Trillo, a baixada das mobilizacións está estreitamente relacionada co feito de que 2019 foi un ano no que coincidiron numerosas eleccións sindicais, que restaron tempo e recursos aos sindicatos de clase. "A nivel Galicia tivemos 2.093 procesos electorais, dos que 258 tiveron lugar nas comarcas de Pontevedra, Arousa e Deza. Evidentemente, isto reduce a dispoñibilidade para organizar mobilizacións, pero é que o noso deber é buscar a mellor representación posible na comarca, o que non quere dicir que deixemos de reivindicar os dereitos laborais".
Moitas reivindicacións cambiaron de escenario, trasladándose da vía pública "ás redes sociais"
O secretario comarcal de CC OO, José Ramón Piñeiro, coincide ao sinalar como factor crave a circunstancia de que "foi un ano con moitos procesos electorais, no que os activos sindicais dedicáronse máis á celebración dos comicios que á organización de protestas". Ao seu xuízo, a 'Lei Mordaza' non se pode considerar un elemento disuasor, á parte de subliñar que, "cando hai unha cuestión pola que temos que pelexar ou solucionar, as mobilizacións séguense celebrando".
O que arroxa unha opinión distinta é Marcos Conde, o secretario comarcal da CIG, a forza sindical con máis representación na comarca. Ao seu entender, as cifras que proporciona a Subdelegación do Goberno non coinciden cos números que manexa a forza nacionalista. "Non podo ratificar ou descenso de protestas, porque a CIG fixo ou mesmo número de concentracións que ou ano anterior. É raro ou mes que non temos unha ou dúas mobilizacións, ata ou punto de que, de forma xenérica, somos vos que convocamos máis concentracións".
Ramón Vidal Trillo, secretario comarcal UXT: "O noso deber é buscar a mellor representación, o que non quere dicir que deixemos de reivindicar os dereitos"
APOIO SOCIAL. En canto ao á evolución do respaldo social tamén afloran opinións distintas. Para Vidal Trillo os ataques perpretados por determinadas organizacións políticas, "chámese o PP", foron "minando" os dereitos laborais e os ánimos para participar nas protestas. Ademais, considera que xoga en contra a "sectorialización das reclamacións sociais", que cada vez están máis centradas en categorías ou colectivos específicos. "Por exemplo, agora asistimos a reivindicacións de determinadas enfermeiras dentro da sanidade ou do sector xustiza dentro da Administración, cando antes tiñan un carácter máis xeral".
En todo caso, Vidal Trillo cre que "cando un traballador ten un problema importante, segue recorrendo ao sindicato e aos seus instrumentos". E fai unha apreciación importante, e é que moitas das queixas cambiaron de escenario, trasladándose da vía pública "ás redes sociais".
Pola súa banda, Piñeiro considera que "a xente está un pouco cansada de todo, dos sindicatos, dos políticos e dos axentes sociais en xeral", pero insiste en que, "cando hai unha cuestión que lle afecta de xeito moi concreto, a xente séguese movendo".
José Ramón Piñeiro, secretario comarcal CCOO: "A xente está un pouco cansada dos sindicatos, pero cando hai unha cuestión que lle afecta séguese movendo"
Para Conde o asunto merece marcar diferenzas entre "a necesidade dá mobilización, ou respaldo e a xustificación dá mesma". "Con isto quero dicir que, por exemplo, ningúen nega que vos colectivos de xubilados se teñen que mobilizar, pero despois é moi difícil que saian á rúa".
As PROTESTAS DO AÑO. Para os líderes de UXT e CC OO as mobilizacións emprendidas polos traballadores de Ence foron as "máis notables" de todo 2019. Entre elas, as que chegaron a Madrid para reclamar a continuidade da pasteira e a que se celebrou en abril nas rúas da cidade baixo o mesmo motivo. De feito, CCOO chegou a referirse a esta última manifestación como "a máis importante do sector industrial da historia de Pontevedra", a pesar de que tamén entón remarcou que houbo convocatorias previas que restaron tempo á preparación da mesma, como a concentración celebrada ás portas do Parlamento galego, a marcha de transportistas e a protesta que levou a cabo diante da sede do PSOE en Madrid.
Marcos Conde, secretario comarcal CIG: "Niguén nega que vos colectivos de xubilados se teñen que mobilizar, pero despois é moi dificil que saian á rúa"
Ambos os sindicatos, xunto á CIG, tamén destacaron a "incidencia" das protestas emprendidas polo colectivo de pensionistas para mellorar os seus dereitos e elevar as súas retribucións conforme ao IPC, así como o éxito de convocatoria cultivado unha vez máis no 8-M, o Día Internacional da Muller traballadora. Mulleres a título particular, colectivos feministas e sindicatos volveron apiñarse en A Peregrina e A Ferrería para reclamase igualdade laboral e o fin da violencia machista.
De face ao futuro, o secretario comarcal de UXT, Ramón Vidal Trillo considera que en 2020 haberá menos procesos electorais, polo que se presupón que haberá máis marxe para a mobilización que, segundo insiste, "é o último recurso". "Cando estás nunha negociación sempre se buscan primeiro outras alternativas, entre outras cousas, polo custo que supón para os propios traballadores".
As manifestacións celebradas o ano pasado na provincia motivaron a apertura de 13 expedientes sancionadores por parte das forzas de seguridade do Estado. Estes foron tramitados en base ao artigo 37.1 da Lei 4/2015 de Protección da Seguridade Cidadá, que considera como infracción leve a celebración de reunións "en lugares de tránsito público ou de manifestacións, incumprindo o preceptuado" na Lei Orgánica 9/1983, reguladora do dereito de reunión. Nesta lei en cuestión obrígase a comunicar por escrito a mobilización prevista ás autoridades gobernamentais e, entre outras cousas, establécese que os seus responsables serán os seus organizadores.
Das 840 rexistradas o ano pasado, 38 desenvolvéronse sen previo aviso, o que deu lugar á consecuente sanción. E en 2018, das 1.156 celebradas, 137 tampouco foron comunicadas ás autoridades responsables.
Primeiras protestas
As Enfermeiras Eventuais en Loita e os médicos do centro de saúde de Lérez foron os protagonistas das primeiras mobilizacións celebradas no que vai de ano en Pontevedra.
