A larguísima traxectoria de Emilio Martínez como cidadán, empresario e presunto capo da droga na costa venezolana dá que pensar. Ofrece dúbidas a súa fuxida cando foi desarticulado o cártel de Paraguaná nunha operación na que Interpol o daba por detido en abril de 2020. Resulta sospeitoso que só unhas semanas antes desa redada conseguise a identidade falsificada que manexou ata este sábado, cando foi finalmente detido. E non menos estraño é que non caese nas redes da poderosísima DEA, salvo que lle dese algo a cambio (algunhas fontes apuntan a que testificou en contra do empresario Alex Saab, avogado colombiano acusado de ser o home de palla de Nicolás Maduro e actualmente en Cabo Verde, pendente de ser extraditado a Estados Unidos).
En todo este agravio preséntanse dúbidas en ambos os bandos, o norteamericano e o bolivariano, un e outro defendendo os seus intereses, e no medio, o presunto capo da droga.
Así as cousas, fontes do Goberno de Maduro afirmaron tras a operación no estado de Falcón que foi un exemplo da súa loita contra o narcotráfico, acusando á DEA de permitir tales actividades na rexión. Estados Unidos, con todo, apuntou no seu momento que non foi máis que un movemento para protexer ao cártel de Paraguaná e ao seu xefe que, sosteñen, era o brazo activo do cártel dos Soles, a organización investigada pola citada axencia e a Fiscalía Xeral norteamericana pondo prezo á captura do presidente, o ministro de Defensa, o de Xustiza e outros altos cargos do réxime chavista.
LOS SOLES. Os xenerais da Garda Nacional Bolivariana (GNB), portan distintivos en forma de sol segundo a súa gradación, ata un máximo de catro. Desde 1990, narcos colombianos fincados no interior do país comezaron a dirixir a súa mirada cara ao Sur en busca de lanzadeiras de droga máis segura. Comprobaran que en Galicia existían redes con capacidade para introducir grandes cargamentos en Europa e o mercado de Estados Unidos estaba ben abastecido. Os cárteles de Cali, de Medellín e os seus sucesores deseñaron rutas terrestres e aéreas seguras para, a través do país bolivariano, dar saída ao mar aos seus alixos. Para superar a inicial resistencia das forzas de seguridade venezolanas optaron por subornarlles. Os xenerais comezaron, segundo consta na investigación norteamericana, por permitir o paso da droga. Con todo, pronto se decataron de que o negocio era moi lucrativo, polo que as Forzas Armadas crearon a súa propia organización, coñecida como cártel dos Soles, que contaría co cártel de Paraguaná como un dos seus brazos máis activos. Con todo, e ante a aparente intención de Smith de voar en solitario, o réxime optaría por cortarlle as ás. Esa é unha das hipóteses non contrastadas.
Estados Unidos comezou por acusar, a través dunha corte neoiorquina, ao excomandante Néstor Reverol, agora ascendido a ministro e antigo xefe da axencia antidroga venezolana. Sucedeu en 2016, cando a DEA e a Policía Naya tiña clara a ruta entre o Delta do Orinoco e Galicia tyras as aprehensións de cocaína históricas do San Miguel (3.500 quilos en 2008), o Pacífico (1.800 quilos en 2013), o Riptide (3.400 quilos en 2013) ou a Coral I (1.500 quilos en 2015). A presenza de venezolanos, moitos deles xa condenados na Audiencia de Pontevedra e na Audiencia Nacional, fíxose cada vez máis habitual en Galicia. Os seus tentáculos chegaron a Madrid, alcanzando a un funcionario policial que foi cazado e condenado por colaborar cos suramericanos.
A acusación que asinou en 2020 Geoffrey S. Berman, fiscal xeral, sinala que a cúpula política e militar do réxime chavista "polo menos desde 1999 e ata 2020, participa nunha corrupta e violenta conspiración de narcoterrorismo entre o cártel dos Soles e as Farc", aludindo aos restos das Forzas Armadas Revolucionarias de Colombia, extintas e reconvertidas a mafias da cocaína.
A ruta cara a Estados Unidos inclúe avións e portacontedores, con Illa Margarita como lanzadeira e países como Fonduras e República Dominicana como tránsito obrigado.
En canto á ruta cara a Europa, ademais dos mesmos portacontedores, destaca especialmente o tránsito de embarcacións de toda clase ata o alcance das planadoras que parten desde Galicia e que en ocasións regresan por Portugal, eludindo a vixilancia. Tampouco esquecen África, con narcoestados como Guinea-Bissau como ponte de prata.
