Nos días de praia cada vez é máis habitual capturar fotografías dos arroaces que merodean polas costas galegas. Esta especie elixiu como lugar predilecto as Rías Baixas e, durante todo o ano, o tamén coñecido como golfiño mular reside nas augas da comunidade.
Segundo datos do grupo de investigación e rescate de golfiños Gremmar, actualmente a poboación residente de arroaces comúns é estable e mantense ao longo do ano con 600 exemplares dentro das rías, "pero na época estival hai máis observadores nos areais e a sensación é maior", explica Antonio Rodríguez, membro do grupo.
Desde o centro de estudo 'Bottlenose Dolphin Research Institute' (BDRI), o director e doutor en ecoloxía, Bruno Díaz López, sinala unha comunidade de 250 exemplares nas Rías Baixas, unha tendencia que asegura ser "normal para a época do ano". As rías de Vigo, Pontevedra, Arousa, as illas Cíes, Ons e Sálvora, e incluso Muros, son algunhas zonas polas que se desprazan ao longo do ano.
Cos arroaces aparecen a nado outras variedades de cetáceos. O 'golfiño' común é un visitante habitual que varía a súa poboación de 1.000 a 6.000 exemplares nun arco de amplitude moi grande na comunidade, segundo Gremmar. Outros son a marsopa ou o golfiño gris, aínda que hai que estar agudos porque contan cun carácter máis migratorio.
Os cetáceos son bos amantes culinarios e non desperdician ningún manxar mariño. Sardiña, choco e outros peixes atópanse na súa dieta. Isto entraña consecuencias negativas, algúns pescadores ven prexudicados cando os cetáceos destrúen os seus aparellos de pesca. "Estamos a traballar para mitigar este impacto no sector pesqueiro", explica Antonio Rodríguez, de Gremmar.
Aínda así, desde o BDRI aseguran que ayudan a regular o ecosistema e a manter "baixo control" certas poboacións de interese pesqueiro.
FÓRA DE PERIGO. O emblemático filme Quenlla causou un dano irreparable na fama desta especie. Como calquera turista, a comida das rías galegas atrae a estes grandes peixes en busca do seu alimento dáse unha recolocación das mandas.
Nos últimos meses, toneladas de sardiñas e bocarte soben en fluxo desde o sur, penetrándose na fría costa galega, seguidos dos depredadores que normalmente habitan en augas de maior profundidade. "Son cativas inofensivas, animais carroñeros que se alimentan doutros peixes e que sempre estiveron preto das nosas augas", explica o director do BDRI, Bruno Díaz López.
Desde o centro tamén apuntan que a presenza de tintureiras ou 'quenllas' segue unha tendencia regular sen ningunha anomalía nin perigo nos últimos anos. Polo que só é afacerse e seguir gozando do verán.
