Dicíase do axente Lucas que adoitaba quedar coas sustancias estupefacientes que requisaba en Pontevedra para vendelas ou intercambialas en clubs de alterne, tanto a propietarios como a empregados. A Fiscalía Provincial acusoulle (nun xuízo no que, en principio, acompañábanlle outras 13 persoas) de filtrar aos xerentes dos citados clubs as datas nas que ían ser obxecto de inspeccións por parte da Brigada de Estranxeiría, evitando así que as mulleres que traballaban sen contrato puidesen ser descubertas en plena faena. "Simultaneaba a súa actividade profesional como policía nacional coa súa dedicación a distribuír cocaína a pequena escala", sostivo o Ministerio Público. Os seus compañeiros de banco recoñeceron os feitos que se lles atribuían (os citados e, ademais, a participación nun pase duns oito quilos de hachís que a Garda Civil truncou na gasolineira de Praceres). Recibiron penas de entre tres meses e un ano e medio de cárcere. O axente Lucas, por consello do seu letrado, decidiu seguir adiante co xuízo, que optou por negar os feitos. Sabía que o peor que lle podía pasar, dada a circunstancia atenuante moi cualificada de dilacións indebidas, era unha condena menor, e iso foi, co beneplácito da Audiencia, primeiro, e do Tribunal Supremo, agora, o que sucedeu.
"Consígueme dez caixas de viño para rabuñar algo". Ao final, as dez caixas quedaron en oito, que, na xerga dos narcotraficantes, foron oito quilos de hachís. O axente Lucas pretendía cambialos por cocaína, pero a droga foi interceptada nas inmediacións da gasolineira de Praceres. Os especialistas do Equipo de Delincuencia Organizada e Antidroga (Edoa) da Comandancia da Garda Civil da cidade do Lérez foron quen descubriron as actividades do policía corrupto, que agora resulta condenado en sentenza firme a un ano de cárcere e ao pago dunha multa de 6.000 euros que, en caso de non ser satisfeita, converteríase nun día de privación de liberdade por cada 500 euros impagados.
Lucas concertou a adquisición de hachís, e tiña previsto reunirse co seu contacto malagueño no citado enclave da estrada vella entre Pontevedra e Marín ás dúas da madrugada do 20 de abril de 2007. Con todo, o axente soubo que algo non ía como pensaba e decidiu non acudir á cita. O Edoa da Garda Civil incautou a droga e detivo aos seus colaboradores, todos eles condenados pola vía rápida por estes feitos.
O encargo de Lucas era
No rexistro no domicilio do policía xubilado, a Garda Civil achou, ademais dun anaco de hachís, varias pezas de marfil (un sabre, unha jirafa e tres bastóns), todas elas comisadas desde o mesmo momento.
En canto á acusación de difusión de información secreta relacionada coas inspeccións ou redadas de Estranxeiría nos clubs de alterne, a Audiencia Provincial non achou probas e o Supremo non entrou a discutilo, pois a Fiscalía non o recorreu. Os investigadores non puideron achegar probas concluíntes diso, polo que resultou absolto.
Para alcanzar a pena dun ano de cárcere, o tribunal tivo en conta que a causa "permaneceu paralizada durante longos períodos de tempo por causas só imputables á Administración de Xustiza, alleas aos acusados e en ningún caso necesarias para a instrución da causa". Tales demoras traducíronse nun atraso de 15 anos desde os feitos ata o xuízo oral, o que desemboca na aplicación, como se dixo, da circunstancia atenuante de dilacións indebidas como moi cualificada.
O recurso dos letrados de Lucas puña en cuestión, entre outras cuestións, a legalidade das intervencións telefónicas, que foron validadas polo Tribunal Supremo.
Na mesma liña foron condenados o resto de investigados nun proceso que se uniu para sacar adiante varios feitos distintos e que incluíu acusacións por atentado a axente da autoridade, no caso de Juan Carlos T.V.
Ningunha das penas impostas por estes feitos leva, por si soa, ingreso en prisión.