A UCO detén a catro empregados de Celso Míguez por desvalixar a súa propia compañía

Os arrestados conformaron unha rede que lles permitía extraer mercancía da nave da Coruña sen pagala e vendela pola súa conta

photo_camera O presunto xefe, durante a inauguración en Pontevedra. Ou.F.

A delegación de Celso Míguez na Coruña. DPUn roubo de luva branca de polo menos dous millóns de euros. Ese é o saldo provisional dunha laboriosa investigación desenvolvida polo Equipo Contra o Crime Organizado de Galicia (ECO-Galicia) da Garda Civil ao redor dunha presunta organización criminal procreada desde as entrañas do xigante pontevedrés Celso Míguez, que sufría as consecuencias da presenza intramuros dun grupo de persoas que, co obxectivo de enriquecerse de forma ilícita, vendían mercancía "por detrás" coma se fora propia sen dar conta (nin contas) á empresa con sede social en Tenorio (Cerdedo-Cotobade).

Os feitos, que, se se confirman, traerán como consecuencia durísimas penas de prisión para os seus autores, desembocaron na detención de catro exempregados (expulsados de forma fulminante da compañía) que, desde a delegación de Celso Míguez no polígono industrial de Pocomaco (A Coruña), levarían moito tempo causando graves desequilibrios nas contas do histórico negocio pontevedrés. Todos eles foron interrogados polos expertos en crime organizado que a Unidade Central Operativa (UCO) ten desprazados na Comandancia de Pontevedra, con idéntico resultado: aconsellados pola súa representación legal, ningún deles quixo facer declaración ningunha sobre os presuntos delitos que se lles atribúen.

ALTOS CARGOS. O suposto modus operandi dos arrestados non era fácil de desentrañar. O motivo, que algúns deles ostentaban altos cargos na pirámide dirixente da empresa líder no sector das pinturas en Galicia. O xefe de tendas (oficialmente comercial delegado) da Coruña, Alberto V., era o presunto xefe do grupo, que contaba, segundo a UCO, co apoio de Ana B.S., parella do anterior e outra das máximas responsables da extensión da firma no polígono de Pocomaco. Sen saírse da área do arrabalde da cidade herculina tamén foi detido o xefe de Industria, Francisco E.C. A cuarta detida é María G.N.B., dependenta da tenda e cuxa participación nos feitos parece, nun principio, de menor relevancia que a dos anteriormente relacionados. Paralelamente foron investigados (non detidos) outros traballadores que poderían ter coñecemento do que ocorría, así como provedores e algúns clientes. Destes últimos, as pescudas iniciais determinan que non todos serían conscientes da existencia da fraude.

SAÍDA DE MERCADORÍA. Os detidos, que supostamente lograron apropiarse de máis de dous millóns de euros nos tres exercicios que están a ser obxecto de investigación, empregarían distintos sistemas para lucrarse a costa do xigante das pinturas. O máis repetido sería o emprego de orzamentos asinados polos investigados para dar saída a mercancía desde os almacéns sen pasar por caixa. A Unidade Central Operativa manexa documentación que así o acreditaría. O engano produciuse desde o momento no que os produtos que saen das naves non se reflicten a través dun albarán, senón tan só mediante os citados orzamentos, que, como tales, non aparecen reflectidos na contabilidade dixital da compañía.

Co material xa fóra do alcance de Celso Míguez, os investigados vendérono a distintos clientes que nada saberían, en principio, das artimañas de quen lles fornecían o produto. Facíano, segundo as pescudas, a prezos inferiores aos que fixa a empresa. Non habería reparos á hora de facer descontos, pois todo o diñeiro que se ingresaba iría parar aos seus propios petos.

O Xulgado de Instrución 8 da Coruña ten no seu poder toda a documentación achegada pola Unidade Central Operativa da Garda Civil, que inclúe os presuntos delitos que, a priori, se atribúen aos detidos (que foron postos en liberdade á espera de que sexan chamados para comparecer en sede xudicial): furto, estafa, falsidade documental, descubrimento e revelación de segredos e pertenza a grupo criminal.

A fraude detectada ascende a máis dous millóns de euros, repartidos nuns 700.000 en cada un dos exercicios que foron obxecto de investigación. A empresa, con todo, pensa que o engano pode vir de moito tempo atrás, dada a antigüidade na firma (máis de 20 anos) dalgúns dos detidos.

A propia entidade ofreceu datos crave aos axentes do Eco Galicia
As pescudas do Instituto Armado, que se manteñen abertas, iniciáronse a raíz dunha investigación interna efectuada pola propia empresa de pinturas con sede social en Cerdedo-Cotobade. Os datos que obran en poder do Xulgado de Instrución 8 da Coruña desvelan que unha auditoría relacionada co stock e a súa correspondencia coa mercancía vendida ofrecía o 100 por cen de igualdade, algo do todo imposible en calquera compañía subministradora de produtos consumibles, e moito máis nunha dun sector no que se fan mesturas, por exemplo, nas que non é difícil ter que refugar material. Ademais, as roturas son inevitables en todos estes procedementos, así como os pequenos furtos, dada a gran cantidade de mercancía exposta na nave do polígono industrial de Pocomaco, na Coruña.

Todos estes datos foron o xerme para que Celso Míguez puidese limpar a súa empresa desde dentro. En canto foron postos en mans dos especialistas da Unidade Central Operativa (UCO), a resolución do caso non se demorou en exceso: a denuncia, interposta no mes de outubro, xa tivo cumprida resposta policial e, en breve prazo, tamén xudicial.

O ECO-Galicia tamén ten datos que indican que Alberto V. e Francisco E., dous dos arrestados, traballan  actualmente noutra sociedade do mesmo sector que é competencia directa de Celso Míguez e cuxo xefe e dono é o anterior director comercial da firma xigante das pinturas, familiar directo dos seus responsables e con intereses na mesma.

Comentarios