Carmen Martínez Bordiú, condenada a abonar máis de medio millón por impostos impagados

Carmen Martínez-Bordiú. AEP

Declarou como actividade económica e non como capital uns inmobles alegando que tiña un empregado que a Axencia Tributaria non atopou 

Carmen Martínez Bordiú, neta do ditador Francisco Franco,  terá que pagar 525.063 euros á Axencia Tributaria que deixou de abonar cando, tras a venda en 2006 dunhas accións que herdara da súa nai, comprou unha serie de inmobles en Cantabria e fixo a declaración da renda reducindo a base impoñible da ganancia desde 6,7 millóns de euros a 57.209 euros. En concreto, adquiriu unha vivenda, dúas prazas de garaxe e un trasteiro en Santander (1.959.050 euros máis IVE) e dúas leiras no municipio de Miera (360.607,26 euros). 

Así consta nunha sentenza ditada o pasado mes de marzo e adiantada por Infolibre, na que a Sección Cuarta do Contencioso Administrativo desestima a pretensión de Carmen Martínez Bordiú de anular a sanción que se lle impuxo en 2011 tras unha inspección das súas declaracións de IRPF dos anos 2006, 2007 e 2008. 

Segundo o relato de feitos da sentenza, Martínez Bordiú herdou no ano 2000 un total de 42 accións da súa nai na empresa FR Promocións do Suroeste S.A e en abril de 2006 vendeu mediante escritura pública de compravenda a dúas mecantiles (Edificacións Tifan S.L e Sanedi S.A.) fixando un calendario de pagos por importe superior a 9,6 millóns de euros que pasarían a ser 1,5 millóns de euros se non se recalificaban uns terreos que a empresa tiña pendentes, como así ocorreu. No entanto, coas cantidades cobradas en 2006, ela investiu na adquisición dunha vivenda, dúas prazas de garaxe e un trasteiro en Santander (1.959.050 euros máis IVE), un chalé na mallorquina Andratx (1.475.200 euros) e dúas leiras no municipio cántabro de Miera (360.607,26 euros). A súa defensa sostén que "ditos inmobles destináronse á actividade económica de arrendamento".

SANCIÓN. Neste sentido, a actual Duquesa de Franco e Grande de España alegou que existía actividade económica porque contaba cun empregado a xornada completa e unha oficina dedicada ao arrendamento inmobiliario —que coincidía co seu propio domicilio—. Con todo, tal e como di a sentenza, nas probas practicadas pola administración tributaria durante a investigación "demóstrase" que non se realizaba verdadeiramente unha actividade económica neste espazo. 

Neste sentido, cando en 2011 levantouse unha acta de desconformidade coas súas declaracións da renda de 2006 a 2008, a administración tributaria propuxo ese máis de medio millón de euros de sanción "baseándose na non existencia" dese empregado a tempo completo "dedicado exclusivamente ás actividades de arrendamento e dun local afecto á actividade de arrendamento de inmobles" que ela alegara para seleccionar a base impoñible ao facer a declaración. 

A Audiencia Nacional conclúe agora que non hai razón para anular a primeira sanción que lle impuxo a administración tributaria, de modo que terá que abonar eses 525.063,96 euros, os impostos que tería que pagar en 2007 e 2008 se declarase os inmobles relacionados coa compravenda daquelas accións como capital inmobiliario e non como obxecto de actividade económica. Así mesmo, condénaa a pagar as costas do proceso.