Investigadores da Universidade de Colorado en Boulder desenvolveron un novo dispositivo portátil de baixo custo que transforma o corpo humano nunha batería biolóxica.
O dispositivo, descrito na revista Science Advances, é o suficientemente elástico como para que poida usarse como un anel, unha pulseira ou calquera outro accesorio que toque a pel. Tamén aproveita a calor natural dunha persoa, empregando xeradores termoeléctricos para converter a temperatura interna do corpo en electricidade.
"No futuro, queremos poder alimentar os seus dispositivos electrónicos portátiles sen ter que incluír unha batería", dixo nun comunicado Jianliang Xiao, autor principal do novo artigo e profesor asociado no Departamento de Enxeñería Mecánica Paul M. Rady en CU Boulder.
O concepto pode parecer sacado da serie de películas Matrix, na que unha raza de robots ha esclavizado aos humanos para cultivar a súa preciosa enerxía orgánica. Xiao e os seus colegas non son tan ambiciosos: os seus dispositivos poden xerar ao redor de 1 voltio de enerxía por cada centímetro cadrado de espazo da pel, menos voltaxe por área que o que proporcionan a maioría das baterías existentes, pero aínda o suficiente para alimentar dispositivos electrónicos como reloxos ou rastreadores de exercicios.
Os científicos experimentaron anteriormente con dispositivos portátiles termoeléctricos similares, pero o de Xiao é elástico, pode repararse só cando se dana e é completamente reciclable, o que o converte nunha alternativa máis limpa aos dispositivos electrónicos tradicionais.
"Sempre que se usa unha batería, está a esgotarse esa batería e, eventualmente, terá que substituíla", dixo Xiao. "O bo do noso dispositivo termoeléctrico é que pode usarse e proporcionar enerxía constante".
A última innovación do grupo comeza cunha base feita dun material elástico chamado poliimina. Logo, os científicos colocan unha serie de chips termoeléctricos delgados nesa base, conectándoos a todos con cables de metal líquido. O produto final parece un cruzamento entre unha pulseira de plástico e unha placa basee de computadora en miniatura ou talvez un anel de diamantes técnico.
"O noso deseño fai que todo o sistema sexa estirable sen introducir moita tensión no material termoeléctrico, que pode ser realmente fráxil", dixo Xiao.
Xiao e os seus colegas calcularon, por exemplo, que unha persoa que camiña a paso lixeiro podería usar un dispositivo do tamaño dunha pulseira deportiva típica para xerar ao redor de 5 voltios de electricidade, que é máis do que moitas baterías de reloxo poden reunir.
Do mesmo xeito que a pel electrónica de Xiao, os novos dispositivos son tan resistentes como o tecido biolóxico. Se o seu dispositivo rompe, por exemplo, pode xuntar os extremos rotos e volverán selar en só uns minutos. E cando termine co dispositivo, pode mergullalo nunha solución especial que separará os compoñentes electrónicos e disolverá a base de poliimina; todos e cada un deses ingredientes pódense reutilizar.
Aínda que aínda quedan problemas por resolver no deseño, cre que os dispositivos do seu grupo poderían aparecer no mercado en cinco a dez anos.
