Nin confundidos, nin promiscuos, nin indecisos. As persoas bisexuais son vítimas de mitos derivados do descoñecemento dunha sociedade que as ignora porque non pode encaixalas en categorías pechadas, unha visión contra a que loita este colectivo e que resalta no Día da Bisexualidade.
Así o destacan expertos consultados por Efe, investigadores académicos e grupos implicados nestas reivindicacións.
Os bisexuais senten atracción "sexual, emocional e/ou romántica" cara a persoas "de máis dun xénero e/ou sexo", segundo a definición da Federación Estatal de Lesbianas, Gais, Trans e Bisexuais (Felgtb). Pero isto non ocorre "necesariamente ao mesmo tempo, da mesma xeito, ao mesmo nivel, coa mesma intensidade".
Esa flexibilidade na gradación dos sentimentos é un dos obstáculos que ten o colectivo para ser percibido e valorado, xa que a miúdo non se entende que poidan alternar parellas de sexos distintos.
é unha crenza errónea pensar que as persoas bisexuais senten atraídas por homes e mulleres na mesma proporción.
Ademais, os bisexuais tenden a ser confundidos con heterosexuais cando as súas parellas son de distinto xénero e con homosexuais cando son do mesmo.
INVISIBILIDADE E INCOMPRENSIÓN
A coordinadora do Grupo de Políticas Bisexuais da Felgtb, Noelia Mellado, sinala esa s"invisibilidade" como o principal problema do colectivo, en declaracións a EFE.
Mellado coincide con outros analistas en apuntar que esa falta de concienciación débese a que a sociedade está organizada en función dun pensamento que clasifica ás persoas en categorías estancas e definidas.
Así, divídese á poboación en estruturas binarias -home ou muller, heterosexual ou homosexual- e asígnanse roles.
"As persoas bisexuais adoitan saír do armario de strong <>xeito máis tardío e hai estudos que apuntan a maiores dificultades en canto á saúde mental respecto doutras orientacións sexuais"
A sexóloga, antropóloga e traballadora social Noemi Parra argumenta: "A cuestión da invisibilidade está moi relacionada coa idea confusa do non lugar, estar entre dúas augas que diriamos, entre o homosexual e o heterosexual, o que nos leva a unha idea errónea da orientación sexual como unha liña continua con dúas polos"opostos .
É o que Mellado chama "monosexismo", un sistema hermético no que a atracción afectiva e sexual non pode variar.
Desa falta de entendemento nace a bifobia, o medo ou aversión aos bisexuais como unha manifestación do rexeitamento ao descoñecido, o que á súa vez xera os mitos, estereotipos e falsas concepcións sobre o colectivo, un tipo de desinformación que pode desembocar na discriminación.
OS MITOS MÁS FRECUENTES E DAÑINOS
1.- A bisexualidade non é unha fase:
é un dos estigmas "máis repetidos e que máis dano fan", subliña Mellado, e un dos máis citados polos investigadores.
Para a Federación Andaluza LGBT (Andalucía Diversidade) trátase dunha "idea malintencionada" que concibe a bisexualidade como "un período de transición cara a outra cousa" ou "froito da inmadurez".
2.- Os bisexuais non son máis promiscuos que calquera outra persoa:
Está moi estendida a crenza de que os bisexuais son persoas máis promiscuas, infieis e viciosas.
A Felgtb recalca que as citadas son "características propias de cada persoa e totalmente independentes da súa orientación sexual", en liña coas investigacións psicolóxicas que a finais do século XX estableceron que atribuír trazos individuais a todo un colectivo por medio dun estereotipo é prejuicioso e discriminatorio.
3.- A atracción por distintos sexos non é equivalente:
é unha crenza errónea pensar que as persoas bisexuais senten atraídas por homes e mulleres na mesma proporción.
Como sinala Andalucía Diversidade, "a atracción polas persoas do mesmo e distinto sexo non é igual, nin estanca, nin simultánea, nin fixa no tempo".
"As persoas bisexuais sitúanse sobre un eixo heterosexualidad-homosexualidade, e poden sentir maior ou menor grao de atracción por cada un dos sexos", expón esta federación andaluza.
4.- Non, non todos somos bisexuais:
Outra forma de strong<> negar a existencia da bisexualidade é soster que todo o mundo éo dalgún modo ou nalgún momento da súa vida.
"Esta crenza invisibiliza a realidade bisexual, anúlaa, quitando importancia ás necesidades específicas das persoas bisexuais", reitera a Felgtb.
CONSECUENCIAS PREXUDICIAIS
"Imos mellorando pero aínda queda moitísimo traballo por diante", opina Mellado no seu balance da situación deste grupo social con motivo do Día Internacional da Bisexualidade que se celebra cada 23 de setembro desde 1993.
Respecto diso, cita que o illamento do colectivo afecta directamente á falta de datos sobre os delitos de odio dos que son vítimas as persoas bisexuais.
Tamén supón un impedimento para o coñecemento concreto de realidades individuais.
"As persoas bisexuais adoitan saír do armario de strong <>xeito máis tardío e hai estudos que apuntan a maiores dificultades en canto á saúde mental respecto doutras orientacións sexuais", subliña Noemi Parra.
Por estas razóns, ambas fan fincapé na necesidade de que a sociedade adquira un maior grao de concienciación sobre as circunstancias e necesidades deste colectivo.
