O seme conxelado mantén a súa viabilidade en condicións de ingravidez no espazo, polo que podería servir para facer reproducións da especie humana fóra da Terra, segundo unha investigación de científicos españois divulgada este luns. A investigación é un primeiro paso dun proxecto máis amplo para determinar a viabilidade de crear bancos de células reprodutoras (gametos) no espazo e "reproducir a especie humana fóra do planeta", explicou a doutora que liderou o traballo, Montserrat Boada.
Varios estudos describiran xa como afecta a ingravidez a estruturas celulares e moleculares, ao sistema cardiovascular, músculo-esquelético, nervioso e endocrino do corpo humano. Pero o impacto da falta de gravidade "sobre as células xerminais, como os espermatozoides ou os óvulos, e sobre a reprodución humana non se coñece con detalle", segundo Boada.
Por este motivo, investigadores do centro de reprodución Dexeus Muller de Barcelona e enxeñeiros da Universidade Politécnica de Cataluña (UPC) analizaron se a exposición a condicións de microgravidade similares ás que se dan no espazo exterior afectan a diversas mostras de esperma conxelado.
O traballo demostrou que a microgravidade non afecta á viabilidade do esperma humano conxelado, xa que "a concentración, mobilidade, vitalidade e fragmentación do ADN espermático non sae alterado en ningún destes tests, comparados coas propiedades en condicións de gravidade da Terra", explicou a Efe Boada. "O ano pasado, a NASA anunciou un estudo nesta mesma liña denominado Micro-11 que investiga os efectos da microgravidade na Estación Espacial Internacional, pero aínda non publicou nada dos resultados obtidos", puntualizou Boada, que asegurou que "este é o primeiro estudo sobre os efectos da microgravidade en mostras de esperma humano conxelado".
"Se nun futuro temos que reproducirnos fóra da Terra, ¿como debería ser? Talvez a reprodución asistida sería a técnica máis comunmente utilizada", suxeriu a investigadora.
O estudo realizouse con dez mostras de seme doutros tantos voluntarios sans, e cada unha delas dividiuse en dúas fraccións: unha para o estudo en condicións de microgravidade e outra de control. Todas se conxelaron en nitróxeno líquido a -196º C e as fraccións para o experimento introducíronse nun tanque específico para transporte aéreo e sometidas a condicións de microgravidade durante un voo, explicou o profesor da UPC Antoni Pérez-Poch.
Despois, o esperma foi desconxelado e analizado e comparáronse coas fraccións de control, que foron desconxeladas e analizadas en paralelo para ver se variara distintos parámetros sobre a súa capacidade fértil.
Os resultados revelaron que non había diferenzas significativas en ningún destes parámetros entre as fraccións sometidas á microgravidade e as que se mantiveron en condicións de gravidade terrestre. "A concordancia na vitalidade e a fragmentación do ADN foi do 100%, dun 90% en mobilidade e concentración e dun 80% na morfoloxía", segundo Boada.
Segundo Boada, agora queren facer novos experimentos con maior cantidade de mostras e unha exposición máis longa á microgravidade. "Empezamos con esperma porque a súa dispoñibilidade para o estudo non está suxeita a restricións legais, pero o noso proxecto tamén quere analizar os efectos da microgravidade en ovocitos e embrións, aínda que para iso teremos que contar co permiso da Comisión Nacional de Reprodución Humana", recoñeceu.
"O estudo quería demostrar se se pode desprazar esperma conxelado da Terra ao espazo. Logo veremos se se fecundaría correctamente, se se podería implantar e se darían lugar a un embarazo. Este o primeiro paso dun proxecto máis grande que é saber que capacidades de reprodución teriamos fóra da Terra", concluíu Boada.
A investigación, presentada no 35º Congreso da Sociedade Europea de Reprodución Humana e Embrioloxía (ESHRE polas súas siglas en inglés) que se celebra esta semana en Viena.
