Os acusados negan explotar a indixentes lusos en Vigo e reter a súa documentación

O fiscal pide de dous a catro anos de prisión

As sete persoas acusadas de explotar laboralmente a cinco súbditos portugueses, a maioría indixentes, en senllos poboados chabolistas de Vigo, negaron que os sometesen a xornadas de dez horas e media reparando palés, que lles pagasen apenas 20 euros semanais ou que lles retivesen a súa documentación. Todos declararon na primeira sesión do xuízo na sección quinta da Audiencia de Pontevedra, no que a fiscal pide para eles de dúas a catro anos de prisión, segundo o caso, por un delito contra a seguridade e hixiene no traballo e outro contra os dereitos dos traballadores.

Un deles, Felipe S.M., admitiu que coñeceu a unha das supostas vítimas de explotación laboral no Porto e que sabía que vivía na rúa. Tamén recoñeceu que foi buscar coa súa furgoneta a un grupo de persoas supostamente explotadas a Povoa do Varzim (Portugal), e que unha vez en Vigo foron divididos entre dous poboados chabolistas, un xunto ao Meixoeiro e outro en Coia, para que lles botasen unha man" nos seus labores.

Negou que traballasen exclusivamente na reparación de palés de madeira, que logo revendían a unha empresa de Lugo, senón que tamén colaboraban na recompilación de chatarra e de plástico en diferentes polígonos industriais; labores nas que, asegurou, el tamén participaba e non se limitaba a dirixir ás vítimas.

Todos os acusados coincidiron en que estes traballadores, aos que daban acubillo nunha autocaravana e alimentábanos tres veces ao día, non tiñan unha xornada laboral fixa, como tampouco unha asignación regular, senón que dependía da cantidade de traballo que fosen tendo. Así mesmo, recoñeceron que nin eles nin os indixentes aos que captaran estaban dados de alta na Seguridade Social e que a súa actividade carecía de todos os requisitos legais establecidos, tanto de seguridade como de saúde.

Outra acusada, Carminda B.S., xustificou esta situación en que "non nos consideramos unha empresa. Imos malvivindo".

Ela e o seu marido escusaron que tivesen a documentación dunha das vítimas no seu haber en que este bebera e gardáronlle a carteira, o que sucedeu, segundo alegaron, xusto un día antes de que a Policía se presentara polo poboado chabolista próximo ao hospital Meixoeiro. Segundo se recolle no escrito de cualificación da Fiscalía, os acusados xestionaban un negocio de explotación de madeira cando foron identificados a finais de 2017 nunha inspección de traballo pola Unidade Central de Redes de Inmigración Ilegal da Policía.

Os acusados, que non estaban dados de alta o Réxime Especial de Traballadores Autónomos, empregaban a cinco traballadores portugueses, os cales non estaban dados de alta no Réxime da Seguridade Social e traballaban facendo palés de madeira dez horas e media ao día, seis días á semana, sen vacacións e por un salario de entre 20 e 35 euros semanais.

Os traballadores pasaban a noite nunha caravana ou nun camión abandonado na mesma leira na que traballaban sen as mínimas condicións de hixiene e seguridade, sen que se lles dese formación ningunha sobre protección preventiva e sen prestarlles a debida atención sanitaria. Tres destes traballadores, que foron citados como testemuñas, non compareceron este luns no xuízo.