NESTE DÍA da Constitución aprobada hai case corenta anos nunhas circunstancias ben distintas, dúas correntes antagónicas están enfrontadas, a inmobilista alérxica a calquera cambio e a defensora de substanciais modificacións. Só se lle aplicaron ata agora dous retoques, polo tratado de Maastricht en 1992 e pola estabilidade orzamentaria de 2011, e ambos os dous obrigados por Europa. O resto, estático desde 1978, o que ben podería considerarse a democracia dos mortos, como dixo Chesterton para referirse ao anterior imposto ás novas xeracións que non participaron del. Non é cuestión de arrasar, pero tampouco de parálise. É a escravización ao pasado, o que John Stuart Mill denominou despotismo do costume, manter algo sen cuestionar por que está, aínda que poida ser negativo. Por reflectir só un punto, a prevalencia do home sobre a muller, aínda que noutro lugar se sacralice a igualdade.
