Opiniones de Luís Celeiro

Luís Celeiro

Se chove, que chova

En Galicia, este é tempo de verán, de festa e de traballo, tempo quente ou fresco, segundo cadaquén queira ou viva. En Ourense non. Nesa grande…

Atender á xente

Se hai combustible e osíxeno, unha chispa, por pequena que sexa, acende o lume, abre a porta ao inferno, como o que puido abrasar e quedarse con…

Falabarato en distintos idiomas

Fala e fala e repite canto faga falta, fala e fala e non sabe calar (e moito menos, escoitar). Parece un bardallas ilustrado, un todopoderoso e un…

Parabéns merecidos

Crear, cultivar e distribuír coñecemento é un dos principais obxectivos dos centros de investigación, dos institutos de investigación, dos grupos de…

Para ver e chorar

Ela acordábase perfectamente daqueles baldes de zinc para a auga do pozo ou da fonte. No pozo, aquel caldeiro de asa lixeira, estaba colgado na…

O día da escampada

Esperanza é o que nos queda, ese sentimento de que nas vindeiras eleccións a opción que nos gusta e queremos será a gañadora é como un alicerce para…

Puideron acordar antes

Os paisanos do meu pobo traballaban tranquilamente e os/as que andaban na política, descansaban, durmían a sesta tranquilamente, algúns deles…

Xa se verá!

Os avances que persigue a humanidade poden pasar por diante do andar do home, se non se pon remedio. E, quen lle pon o cascabel á gata? Geoffrey…

A liberdade de nós

Veñen tempos de eleccións e, máis que nunca, temos que pensar e rememorar que os cidadáns deben e teñen que ser libres e actuar tranquilamente…

Bribón é galbán

Bribón, como o nome do barco, es ti, camándula que non tiveches cabeza e agora non tes alma nin tes pés, non tes corazón de home bo e non tes quen…

Viven para o Camiño

Volvemos ao Camiño para seguir andando cara ao futuro. Estamos na Galicia de sempre enterrada entre mar e a terra, entre o val e a serra, entre ríos…

O Camiño, facendo país

Ela foi camiñando soa. Camiñando, cantando, rezando e pensando, como unha gallarda peregrina garrida. Foi, desta vez, polo Camiño Mozárabe de…

O valor da memoria

A memoria. Quen o diría? É tan importante como comer, beber ou falar. Os recordos e acordos, as lembranzas e as vivencias son piares que sustentan o…

Triacastela, no principio e no medio

Os historiadores non se paran niso, pero hai quen di que o nome de Triacastela ten a súa orixe nos tres Castelos ou nos tres castros da zona. O seu…

O gatillo e o dedo

Á mañanciña xeaba xunto do río. As herbas, as follas, as silveiras e os pastos estaban xeados. Conxelábase a voz, a forza, o espírito e a alma.…

Virá cando toque

OS DEREITOS da xente deben estar protexidos e presentes na toma de decisións, sempre. De todos e de cada un dos individuos, chámese como se…

Ah!... e se toca

No cuarto do hospital onde estaba ingresado, Severino de Tralocastro tiña de compañeiro a un home novo e aparentemente san. —Terá na cabeza algo que…

Nada é igual

Segundo o dicionario da RAG, profesión é o traballo que unha persoa realiza normalmente, para o que está preparada e polo que recibe un soldo. Así,…

O peor tramo xa pasou

A universidade é un ben necesario, importante e seguro. É un medio para transformar a sociedade e para seguir —a cada instante— os cambios sociais,…

Para quen o mereza

Non sei moi ben cal é a razón, pero á hora de escribir este artigo vénme á memoria a palabra fidelidade e o seu fiel significado. Moitos queren…

O pan necesario

Daquela , cando Basilia era unha rapaza, unha moza de dezaoito ou vinte anos, o pan cocíase en fornos de leña e a masa era de trigo, de centeo ou de…

Tamén cantamos

Soñando podemos conseguir un país mellor, a liberdade necesaria, a mirada libre e a convivencia en harmonía

Recadar e sumar

O Concello anunciaba a festa nos xornais locais e, cos cartos públicos, animaba á cidadanía para que asistira a un evento de entretemento dos nenos…

No coñecemento e no traballo

Francisco de Quevedo, como saben moitos e moitas de vostedes, tiña unha enorme preocupación pola xustiza. Naceu a finais do século XVI, foi un home…

Boa viaxe!

Amigos lectores, estamos na procura de que todo poida verse normal e con normalidade

Nada e máis nada

Sentou na ourela do río e pasmou vendo as troitas ruar, de arriba para abaixo e de abaixo para calquera lado, as troitas movíanse a grande…

Non se entende nada

QUERÍA IR á capital da provincia, como outras veces fora, no coche de liña, no tren da mañanciña ou andando, se cumpría. Chegou á parada e atopou no…

Non se entende nada

QUERÍA IR á capital da provincia, como outras veces fora, no coche de liña, no tren da mañanciña ou andando, se cumpría. Chegou á parada e atopou no…

O armario baleiro

TIÑA UN magnífico armario de nogueira, con catro portas e un espello para verse de arriba a abaixo. Era un armario con estantes, caixóns e…

Que viva o resplandor!

O MESMO día que se acendían millóns de lámpadas, en Vigo,  para alumear o nadal e para dar que falar, na mesma cidade entregábanse os Premios…